کد مطلب:314631 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:348
نگاه کردن به صورت حضرت علی عبادت است
علامه ابن مغازلی و دیگران با ذكر سند از عایشه نقل كرده اند كه گفت: دیدم - پدرم - ابوبكر به طور فراوان نگاه به چهره علی می كند، پس گفتم: ای پدر از چه رو می بینم كه زیاد به صورت علی نگاه می كنی؟
[ صفحه 35]
گفت: ای دخترم! شنیدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمود: «النظر الی وجه علی عباده» [1] .
همانا كه نگاه كردن به صورت علی (علیه السلام) عبادت است. علامه ابن كثیر دمشقی به نقل از عده ای از صحابه از جمله عمر بن خطاب آورده است كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «النظر الی وجه علی عبادة» [2] نگاه به صورت علی (علیه السلام) عبادت است.
علامه ابن عساكر دمشقی با ذكر سند، از یونس غلام هارون الرشید نقل كرده كه گفت: من بالا سر مأمون ایستاده بودم و یحیی بن اكثم هم حضور داشت كه سخن از فضل حضرت علی (علیه السلام) به میان آمد. پس مأمون گفت پدرم، رشید، از مهدی عباسی و او از ابن عباس نقل كرد: روزی حضرت علی (علیه السلام) متوجه شد كه عثمان به او خیره شده و نگاه عمیق می كند. به عثمان گفت: چرا این گونه به من نگاه می كنی، ای عثمان؟
عثمان پاسخ داد شنیدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمود: «النظر الی (وجه) علی عبادة» [3] .
نیز زمخشری از ابن عربی نقل می كند هنگامی كه حضرت علی (علیه السلام) ظاهر می شد مردم می گفتند لا اله الا الله. چقدر خدا این جوان را نورانی آفریده است، چقدر به او علم داده و او را گرامی داشته و حلیم و بردبارش كرده و شجاعش نموده است. پس دیدن چهره علی، تماشاگران را به عبادت و ذكر خدا
[ صفحه 36]
وادار می كرد و چه سعادتی است این مقام. [4] .
علامه مناوی در فیض التقدیر [5] ضمن نقل كلمه «لولا علی لهلك عمر» از عمر بن خطاب، می نویسد: ابوبكر هم در برخورد با مشكلات علمی و قضایی و حل آن به وسیله حضرت علی (علیه السلام) می گفت: «لولا علی لهلك ابوبكر». یعنی، اگر علی نبود ابوبكر هلاك شده بود. همچنان كه در بخش اعترافات عثمان نیز كلمه «لولا علی لهلك عثمان» به نظر می رسد.
قابل توجه خوانندگان آن كه: عمر تنها كلمه «لولا علی لهلك عمر» را نه یك بار بلكه ده ها بار در پیش آمدهای مختلف ایراد كرد و علنا و صریحا در حضور افراد و طبقات مردم به قرار گرفتن خود در معرض هلاكت در صورت نبودن علی یا عدم دخالت حضرت علی (علیه السلام) و خودداری حضرتش از پاسخگویی اعتراف نمود. [6] .
هم درجه بودن دوستان حضرت علی (علیه السلام) در قیامت با پیامبران، و دشمنانش با افراد یهودی یا نصرانی.
علامه سید محمد صالح كشفی ترمذی از عمر بن خطاب نقل كرد كه گفت: پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «من احبك یا علی مع النبیین فی درجتهم یوم القیامة، و من مات یبغضك فلا یبالی مات یهودیا أو نصرانیا». [7] .
ای علی كسی كه تو را دوست دارد، روز قیامت هم درجه با پیامبر محشور خواهد
[ صفحه 37]
شد، و كسی كه بمیرد در حالی كه بغض و كینه تو را در دل داشته باشد پس برای او فرقی نمی كند كه مرگش مرگ یهودی باشد یا نصرانی. در این زمینه، داستان مراجعه عثمان به امیرالمؤمنین در چگونگی آتش قبر و لولا علی لهلك عثمان گفتن وی شنیدنی است:
علامه محقق مفتی عباس لكنهوی نوشته است: مردی با در دست داشتن جمجمه یك انسان مرده، نزد عثمان رفت و گفت شما می پندارید كه آتش متعرض این استخوان می شود و در قبر دچار عذاب می گردد، در حالی كه من دستم را روی آن می نهم و هیچ احساس گرمی آتش نمی كنم؟!
عثمان ساكت ماند و كسی را فرستاد تا علی بن ابیطالب (علیه السلام) را به مجلس بیاورد. چون حضرتش وارد شد عثمان در حالی كه میان انبوه اصحابش نشسته بود، به آن مرد گفت: سخنی را كه گفتی تكرار كن. آن مرد مجددا مطلبی را كه گفته بود بازگو كرد، در این موقع عثمان گفت: ای ابوالحسن، پاسخ این مرد را بگو.
حضرت علی (علیه السلام) فرمود: گوگرد (یا چیزی كه همانند گوگرد آتشزا بود) با قطعه سنگی بیاورید. هنگامی كه آوردند در برابر آن مرد و دیگر حاضران مجلس، سنگ و مایه آتشزا را بهم زده و تولید آتش كرد. آنگاه به آن مرد گفت: دستت را بگذار به این سنگ. سپس فرمود: آیا احساس حرارت آتش كردی؟ نیز فرمود دستت را بگذار بر این گوگرد و باز فرمود: آیا احساس گرمی آتش نمودی؟ آن مرد (كه هم آتش را دیده بود و هم گرمی از سنگ و گوگرد نمی كرد) بهت زده و خاموش بر جای ماند. پس عثمان گفت: لولا علی لهلك
[ صفحه 38]
عثمان [8] اگر علی نبود عثمان هلاك شده بود.
[ صفحه 35]
گفت: ای دخترم! شنیدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمود: «النظر الی وجه علی عباده» [1] .
همانا كه نگاه كردن به صورت علی (علیه السلام) عبادت است. علامه ابن كثیر دمشقی به نقل از عده ای از صحابه از جمله عمر بن خطاب آورده است كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «النظر الی وجه علی عبادة» [2] نگاه به صورت علی (علیه السلام) عبادت است.
علامه ابن عساكر دمشقی با ذكر سند، از یونس غلام هارون الرشید نقل كرده كه گفت: من بالا سر مأمون ایستاده بودم و یحیی بن اكثم هم حضور داشت كه سخن از فضل حضرت علی (علیه السلام) به میان آمد. پس مأمون گفت پدرم، رشید، از مهدی عباسی و او از ابن عباس نقل كرد: روزی حضرت علی (علیه السلام) متوجه شد كه عثمان به او خیره شده و نگاه عمیق می كند. به عثمان گفت: چرا این گونه به من نگاه می كنی، ای عثمان؟
عثمان پاسخ داد شنیدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمود: «النظر الی (وجه) علی عبادة» [3] .
نیز زمخشری از ابن عربی نقل می كند هنگامی كه حضرت علی (علیه السلام) ظاهر می شد مردم می گفتند لا اله الا الله. چقدر خدا این جوان را نورانی آفریده است، چقدر به او علم داده و او را گرامی داشته و حلیم و بردبارش كرده و شجاعش نموده است. پس دیدن چهره علی، تماشاگران را به عبادت و ذكر خدا
[ صفحه 36]
وادار می كرد و چه سعادتی است این مقام. [4] .
علامه مناوی در فیض التقدیر [5] ضمن نقل كلمه «لولا علی لهلك عمر» از عمر بن خطاب، می نویسد: ابوبكر هم در برخورد با مشكلات علمی و قضایی و حل آن به وسیله حضرت علی (علیه السلام) می گفت: «لولا علی لهلك ابوبكر». یعنی، اگر علی نبود ابوبكر هلاك شده بود. همچنان كه در بخش اعترافات عثمان نیز كلمه «لولا علی لهلك عثمان» به نظر می رسد.
قابل توجه خوانندگان آن كه: عمر تنها كلمه «لولا علی لهلك عمر» را نه یك بار بلكه ده ها بار در پیش آمدهای مختلف ایراد كرد و علنا و صریحا در حضور افراد و طبقات مردم به قرار گرفتن خود در معرض هلاكت در صورت نبودن علی یا عدم دخالت حضرت علی (علیه السلام) و خودداری حضرتش از پاسخگویی اعتراف نمود. [6] .
هم درجه بودن دوستان حضرت علی (علیه السلام) در قیامت با پیامبران، و دشمنانش با افراد یهودی یا نصرانی.
علامه سید محمد صالح كشفی ترمذی از عمر بن خطاب نقل كرد كه گفت: پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «من احبك یا علی مع النبیین فی درجتهم یوم القیامة، و من مات یبغضك فلا یبالی مات یهودیا أو نصرانیا». [7] .
ای علی كسی كه تو را دوست دارد، روز قیامت هم درجه با پیامبر محشور خواهد
[ صفحه 37]
شد، و كسی كه بمیرد در حالی كه بغض و كینه تو را در دل داشته باشد پس برای او فرقی نمی كند كه مرگش مرگ یهودی باشد یا نصرانی. در این زمینه، داستان مراجعه عثمان به امیرالمؤمنین در چگونگی آتش قبر و لولا علی لهلك عثمان گفتن وی شنیدنی است:
علامه محقق مفتی عباس لكنهوی نوشته است: مردی با در دست داشتن جمجمه یك انسان مرده، نزد عثمان رفت و گفت شما می پندارید كه آتش متعرض این استخوان می شود و در قبر دچار عذاب می گردد، در حالی كه من دستم را روی آن می نهم و هیچ احساس گرمی آتش نمی كنم؟!
عثمان ساكت ماند و كسی را فرستاد تا علی بن ابیطالب (علیه السلام) را به مجلس بیاورد. چون حضرتش وارد شد عثمان در حالی كه میان انبوه اصحابش نشسته بود، به آن مرد گفت: سخنی را كه گفتی تكرار كن. آن مرد مجددا مطلبی را كه گفته بود بازگو كرد، در این موقع عثمان گفت: ای ابوالحسن، پاسخ این مرد را بگو.
حضرت علی (علیه السلام) فرمود: گوگرد (یا چیزی كه همانند گوگرد آتشزا بود) با قطعه سنگی بیاورید. هنگامی كه آوردند در برابر آن مرد و دیگر حاضران مجلس، سنگ و مایه آتشزا را بهم زده و تولید آتش كرد. آنگاه به آن مرد گفت: دستت را بگذار به این سنگ. سپس فرمود: آیا احساس حرارت آتش كردی؟ نیز فرمود دستت را بگذار بر این گوگرد و باز فرمود: آیا احساس گرمی آتش نمودی؟ آن مرد (كه هم آتش را دیده بود و هم گرمی از سنگ و گوگرد نمی كرد) بهت زده و خاموش بر جای ماند. پس عثمان گفت: لولا علی لهلك
[ صفحه 38]
عثمان [8] اگر علی نبود عثمان هلاك شده بود.
[1] مناقب علي ابن ابيطالب، ص 210 با دو سند به شماره هاي 253، 252؛ مناقب خطيب خوارزمي، فصل 23، ص 261؛ تاريخ دمشق ابن عساكر، بخش امام اميرالمؤمنين علي، ج 2 ص 391، 393.
[2] البدايه و النهايه ج 7، ص 358، طبق نقل امام اميرالمؤمنين از ديدگاه خلفا، ص 104.
[3] تاريخ دمشق، بخش امام علي، ص 392.
[4] فيض القدير، ج 6، ص 299؛ ذيل حديث فوق، طبق نقل امام اميرالمومنين (عليه السلام) از ديدگاه خلفا، ص 179.
[5] همان، ج 4، ص 357.
[6] امام اميرالمومنين (عليه السلام) از ديدگاه خلفا، ص 120، و ص 121.
[7] همان، ص 94، به نقل از: كوكب الدري، ص 125، و مناقب المرتضويه، ص 117.
[8] روائع القرآن في فضائل امناء الرحمن، شامل 131 آيه در فضيلت امير مؤمنان (عليه السلام) و ائمه اطهار عليهم السلام چاپ 1278 لكنهو، نقل از: علي و الخلفاء، علامه عسكري؛ زين الفتي في تفسير سوره هل أتي، عاصمي؛ الغدير 8 / 214.